من،در دست تعمیر!

همیشه وقتی میرفتم پیش خدا و اعتراف میکردم و معذرت خواهی و تعهد میدادم تکرار نکنم،با یه حس سبکی و سرحالی برمیگشتم!میفهمیدم بخشیده!
ولی این دفعه سبک نمیشم، خیلی زار زدم که ببخشه،ولی هنوز سنگینم!خیلی سنگین!

 

خیلی وقته از خودم دلگیرم و تو لاک خودمم!

باید بکوبمش و از نو بسازم ،

«من»رو باید از نو بسازم، با این من کنار نمیام،خیلی خرابم کرده،کار از تعمیر گذشته!

قلمرو زنانه ام...